![alea jacta est, mors certa, hora incerta alea jacta est, mors certa, hora incerta](https://0.academia-photos.com/attachment_thumbnails/36631953/mini_magick20180817-8664-1mpfhmo.png)
![alea jacta est, mors certa, hora incerta alea jacta est, mors certa, hora incerta](https://demo.fdocuments.in/img/378x509/reader024/reader/2021010108/5477b738b4af9f4d108b4961/r-2.jpg)
M D CC XX VIII.Īcerba Davidis Hoogstratani morte amico orbatus, cui fucus & fallacia incognita erant vitia, eodemque optimo consultore, si quid in literarum studiis moliri subinde consueveram, hujus universae scriptionis & de edendis libris consilium abjecissem, ob penuriam eorum, cum quibus de hisce sermones conserere possum, quam unicam recte scribendi viam semper credidi, sed, ne in Manes amicissimi viri impius viderer, carmina ejus Latina, quae tertia fere parte auctiora prelo parata reliquerat, inprimenda dedi illorum editione secunda divendita interim etiam mihi rediit Musarum Amor, qui me jussit proprio Marte, & consultis illis perpaucissimis, qui hac in urbe, quasi ex naufragio rei Literariae restant, latine scribere & Humanioribus literis, quibus queam modis, prodesse.Ĭarmina, quorum iteratam editionem cernis, Lector Benevole, neque de trivio sunt quaesita, neque Neroniano more, aut Cordubensi cothurno debachantia, sed pura, simplicia, nitida, Latina, & a summo viro, qui scientia Numeri Poëtici maxime insignis erat, profecta. Sed ne vestra diutius, Viri Amplissimi, tempora morer hoc munusculum, ut a me, vestri nominis studiosissimo, profectum, ut a vestro Hoogstratano, benigne accipiatis, & ea fronte, id est, hilari & serena, qua multa, quae in hac occurunt faragine, olim accepistis & hoc meum consi- lium, grato imputetis animo. Quibus quam bene conveniat cum Mercurio, urbis numine peculiari & proprio, satis superque, patrum nostrorum memoria, imo nostra, cum magno civium bono compertum fuit. Illustre nostrum Athenaeum, sedes earum pristinas, repetituras, & illa aurea secula reditura, quae Vossios, Barlaeos, Francios & cum illis puram & genuinam eloquentiam, Suadam Latinam & Pelasgam Charin tandem aliquando reducant. Ex quo vestro favore spes interdum mihi videtur illucere aliqua, Musas etiam, illas Deorum Hominumque delicias, quae ab hac urbe exulare jam videntur, si tempora id siverint, quod faxit Deus ter opt. literariam sensim collabi, & in perniciem, sero posteris deflendam, vergere cernimus.
#Alea jacta est, mors certa, hora incerta pro
Neque haec carmina purissimae Latinitatis, ubi verus sermonis nitor cum perspicua simplicitate certat, ad alios magis quam ad vos pertinere, cuivis facile apparebit, qui attento lumine volumen perlegerit: pleraque enim sunt ad vos, & de vobis scripta, & inprimis elegantissima illa elegia, qua gratiae vobis aguntur pro honesta missione, qua Virum literatissimum, & quo candidiorem, apertiorisque pectoris nunquam sol vidit, liberaliter benigneque honorastis, cujus etiam liberos favore vestro dignaturos vos ultro & lubenter promisistis, quo propensum in studia animum satis superque declarastis, & quo amore vivum dilexeritis, mortuum prosequamini rarissimo hoc tempore exemplo, quo remp. Sed, quando ob oculos versatur dignitas illa maxima, qua Deus huic urbi potentissimae praeese vos voluit, Viri Amplissimi, tacita quaedam verecundia, & sacer horror, tanquam Deos adituro, pedes retardant & impediunt gressus verum enimvero, quum maxima Numina exiguis muneribus placentur, ab animo non ingrato profectis, Hoogstratani carmina vobis offerentem & dedicantem audaciorem me vestra facit clementia, & facilis, quem saepe ad vos experior, aditus, Patriae Patres, Civium praesidium & tutela, omnium praeclararum artium fautores. Operosiora igitur molienti, Historiam nempe urbis Patriae, quam adstipulantibus vobis, & faventibus, imo opitulantibus, aggressus sum, quae proprie vestra dici meretur, accidit opportune editio Carminum D AVIDIS H OOGSTRATANI, quam vobis offeram, ut reverentiae vestri nominis, quae in me maxima est, ut decet, hoc munere, interea temporis, reddam testimonium, ne non, si forte inter illum laborem, quem dixi, multiplici rerum varietate non exigui temporis, ac otii, quo minime abundo, vobis tamen, si quid humani mihi acciderit, aliqua officii consiliique mei constaret ratio.
#Alea jacta est, mors certa, hora incerta series
Tanti autem beneficii recordatio, nunquam non gratum excitat animum, ut publicum privati mei cultus & erga vos observantiae monumentum exstet, quod nulla oblivio, neque longa annorum series imminuere vel delere queat. quibus omnes quotidie devincitis, cives & exteros, qui sub felicissimis vestris auspiciis in hac urbe florentissima, maxima cum securitate, & legibus temperata libertate, vitam degunt. SAepissime mecum reputare soleo, Viri Amplissimi, merita vestra in remp. Huwelijksgedicht door Pieter Rabus voor David van Hoogstraten en Maria van Nispen (1685) Zijn Beginselen of kort begrip der Rederykkunst (1725) Zie ook: zijn editie van Vondels Heldinnenbrieven met aanvullingen (1716) Harmsen, Opleiding Nederlands, Universiteit Leiden.
![alea jacta est, mors certa, hora incerta alea jacta est, mors certa, hora incerta](https://images-na.ssl-images-amazon.com/images/I/71zJzzue3ZL.__AC_SY445_SX342_QL70_ML2_.jpg)
UBL: 693 F 24 UB Gent: BL 7689 (bij books.google)Įditie A.J.E. Gebruikte exemplaren: KBH: 764 J 32, UBA: 455 F 7 en 1275 F 15 David van Hoogstraten 1658 - 1724Zijn Latijnse poëzie naar de editie Amsterdam 1728